Eerst en vooral, misschien wel één van de belangrijkste onderdelen van de uitwisseling, school!
Het was dikke miserie! Bloed, zweet en tranen heeft het mij, mijn counselor en de familie Rheingantz gekost om een school te vinden in onze buurt! Zeer frustrerend voor mij trouwens. De eerste school waar we langsgingen zei dat ze er een goed gevoel bij hadden om mij te ontvangen en dat ze zeker geïnteresseerd waren in een Europeaan op hun school! Na drie dagen niets van de school gehoord te hebben besloten we eens zelf te bellen hoe het zat. Blijkbaar mocht ik niet komen en hadden ze ons niet verwittigd. Lekker Braziliaans :)
Doe daar nog eens 3 scholen bij, allemaal hetzelfde verhaal! Voor mij was dat dan ook elke dag vroeg opstaan, - dat noemde ik toen nog vroeg - om naar een school te gaan waar ik geen fluit begreep van wat iedereen tegen mij aan het brabbelen was en gewoon moest glimlachen en knikken.
Uiteindelijk na al die pogingen hadden ze hier een school gevonden, we besloten er eens naartoe te rijden om eens rond te kijken. Na een uur en een kwartier rijden, kwamen we uiteindelijk aan bij een school met exact 12 klasjes (1 voor elk jaar). Het enige dat daar groot was, was een voetbalveld met tribune. Om er even bij te vermelden, het was ook langs drie kanten omringd door favela's, altijd leuk. :)
Super vriendelijke mensen wel, zoals overal hier trouwens! Ze lieten mij ongeveer elk hoekje van hun 15 vierkante meter grote school zien! Eenmaal thuisgekomen vond mijn moeder toch dat het te ver was en kon de zoektocht opnieuw beginnen! Dus maakte mijn counselor, die het ook stilaan beu was denk ik, een afspraak met de assistent van de burgemeester van Barueri mijn gemeente). Daar binnen gekomen zat een enorm figuur in een voetbal t-shirtje. We kwamen binnen, legden mijn situatie uit en na even stil na te denken vroeg hij mij wat mijn favoriete ploeg in Brazilië was. Vreemd vond ik al, maar ik antwoordde zelfzeker Palmeiras! Toen helemaal op zijn Braziliaans ontstond er een discussie tussen ons, aangezien hij een Corinthians supporter was, (grote vijanden, vergelijk het met RAFC - Beerschot). Ik verstond er weer niets van maar Janaina en zijn drie assistentes vertaalden alles netjes voor mij.
Daarna maakte hij één telefoontje en het was in orde, ik was ingeschreven in Colégio Alfacastello.
Dus de dag erna meteen een uniform gaan kopen, ik zie er uit alsof ik recht uit de film New Kids: Turbo ben gestapt, maar het slaapt wel lekker tijdens filosofie, sociologie, geschiedenis,....
De dag erna met een klein hartje naar school, niet goed wetende wat me te wachten stond. Imponerend en onvriendelijk was het alleszins niet! Ik kwam binnen, kreeg meteen een dikke smakkerd van de leerkracht en iedereen was plotseling mijn beste vriend in die klas! Dus complete shock, want elke leerkracht heeft hier de gewoonte om in het begin de hele klas af te gaan, iedereen knuffels en kussen te geven en te vragen hoe het verder in het leven gaat. Aangezien ze ook altijd een kwartier te laat binnen komen kan je je voorstellen dat er niet veel les meer overblijft! Als je dat al les kan noemen, tijdens mijn eerste les chemie probeerde iemand mij te leren shuffelen, duidelijk geen talent! Tijdens de overige lessen is iedereen altijd aan het zingen, dansen, roepen, rondlopen, vechten, naar buiten gaan, i-pod aan het luisteren, op zijn laptop facebook aan het checken of een filmpje aan het kijken. Alles kan en alles mag! Zolang de leerkracht zijn ding maar kan vertellen voor degenen die willen luisteren! Lukt meestal niet, maar soit! Ik amuseer mij er en dat is het belangrijkste!
Het enige wat ze hier echt moeten leren is later beginnen. De schoolbuschauffeur zei op mijn eerste dag doodleuk dat hij elke dag om 6.00 's morgens aan mijn deur zou staan! Nog maar weinig momenten in mijn leven gehad dat ik zo down was als wanneer ik dat hoorde. Elke dag om 5.30 opstaan is hel! Gelukkige heb ik veel sociologie, filosofie en een pyjama uniform!
De schoolbus op zich is wel lachen, zitten veel mannetjes op van 10 jaar die vanaf ze uit hun huis zijn en in de bus zitten kilo's snoep in hun gezicht steken en luidkeels mee proberen te zingen met Justin Bieber! Totaal onverstaanbaar! Heel geestig dat alle Brazilianen proberen mee te zingen met engelse liedjes! Vandaag was 'I just wanna make you sweat' van Snoop Dogg dan ook ' I joest nanna mejka yioe sweisch!
Ik krijg er ook pakken Belgische chocolade van meisjes die op andere scholen zitten en wordt gratis samba lessen aangeboden!! En vanavond naar een verjaardagsfeestje van iemand die ik vandaag in de bus heb leren kennen! Nog even terzijde, leuke post van iemand uit mijn klas: 'Caio Ribeiro Oliveira:
Hoje joguei bola com o Messi da Belgica! Vertaald, vandaag speelde ik voetbal met de Messi van België! Ik hou van de mensen hier, de middagdutjes, meestal ook het eten (buiten iets ranzig dat lijkt op houtzaagsel en er ook naar smaakt!) Morgen trouwens voor de eerste keer naar een echte Discotheek. Duur maar zeker de moeite waard zeggen ze! Het is trouwens open bar, grote vergissing om dan een Belg binnen te laten, ik krijg mijn geld er wel dubbel en dik uit!!!
Beijos Wannes
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen